عیب پارسی بلاگ اینه که هیچ عیب نداره  جز خوبی چیزی نداره اما بعضی جاها کم میاره مثلا  اندازه ای که برای قالب داده  واسه من کم است

خوب شاید برای بعضی ها خوب باشه چون استفاده ای نمی کنند

من هستم ولی نیستم

من غریبم ولی آشنا

بود من نابود است

هست من هم نیست است

هست من هم نیست باد چون هیچ هستی ندارد نیست باد

هرچه باشم نیستم

چرا مرگ زندگی است

وچرا نیست هست

وچرا غریب آشنا تراست

چرا هیچم چرا پوچم چرا گیچم

چرا مات و مبهوتم

پس چرا من هیچم

 هیچ هم خدایی دارد

من هیچم  نیستم   نابودم  ولی خدایی دارم

که آن همه چیز من است

درانتظار بهار......

نشسته ای درکنار پنجره و بوی خوش بهار را حس می کنی

می خواهی بینی

اما به آن دسترسی نداری

 می خواهی سریع تر به آن برسی اما زمان مانع تواست

می خواهی برگردی اما آن روز که بگذشت نمی آید باز

پس غیر از انتظار راهی نیست

بهار ها می آیند وما می رویم

اما نا امیدی که کاری راحل نمی کند

پس  امیِِِِد وار باش که  رسیدن بهار تو  هم درراه است

آیا برنامه ای هم داری

کمی فکر میکنی وخوب می نگری می بینی برنامه ات نسبت به اندازه شور رسیدن به بهار خیلی کم است

پس همانجا پشت پنجره برنامه ات را می ریزی

اما ناقص است وبه دنبال کسی می گردی که او این برنامه را برایت کامل می کند

آیا او مهدی است

پس به دنبال برنامه او خود را سو می دهی

سخت است اما بهارش شیرین است

    باردگر آمدیم وبه شما سر زدیم  من امروز در مشهد  این پیام رابه شما می دهم فا صله منزل ما تا مشهد 3600  کیلو متر است تا هر کدام حاجت یا دعایی دارید بفر مایید